Sakinleşmeye, sakin olmaya bugünlerde ihtiyacımız var. Sakinliğe giden yolda kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek de önemli. Peki bu sakinlik için neleri hatırlayabiliriz? Kendimize yaşadıklarımızın bir anlamı olduğunu ya da belki de hiç bir anlamı olmadığını, dünyada olduğumuzu ve bu yüzden kendimizi sevebileceğimizi kendimizi sevmek için başka hiç bir nedene gerek olmadığını, kendimize çok yüklendiğimiz durumlarda kendimize çok açıklama yapmamız gerekmediğini, açıklayamadığımız belirsiz durumlarda kendimize baskı yapmamız gerekmediğini, bu gibi durumlarda kendimize zaman verebileceğimizi hatırlatabiliriz. Kendimiz için burada olduğumuzu, eğer herhangi bir an iyi değilsek bunun da anlaşılabilir olduğunu, her duygumuzu hissetmenin normal olduğunu kendimize hatırlatabilir, hatta ne hissettiğimizi bilmememize rağmen hissetmemizin normal olduğunu kendimize hatırlatabilir, eğer kötü hissediyorsak yine de kendimize elimizden geleni yaptığımızı hatırlatabilir, yine de kötü olduğumuza üzülebiliriz. Bu zamanlarda kendimizi desteklemek için kendimize ne yapabileceğimizi sorabiliriz. Her durumda sakin olmak için bir çok yol olduğunu hatırlayabilir, kendimize desteklenme alanı açabiliriz.