Sakinleşmeye, sakin olmaya bugünlerde ihtiyacımız var. Sakinliğe giden yolda kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek de önemli. Peki bu sakinlik için neleri hatırlayabiliriz? Kendimize yaşadıklarımızın bir anlamı olduğunu ya da belki de hiç bir anlamı olmadığını, dünyada olduğumuzu ve bu yüzden kendimizi sevebileceğimizi kendimizi sevmek için başka hiç bir nedene gerek olmadığını, kendimize çok yüklendiğimiz durumlarda …
Yarından itibaren tekrar sokağa çıkamayacağız. Aynı zamanda bu süreç bayrama denk gelecek. Belki bir çok kişinin aklında bu süreçte neler yapabilirim, kendime nasıl daha iyi bakabilirim var. Bu süreçte kendimize dinlenme izni verebiliriz. Bu bayramda belki de telaş yerine kendimize dinlenme izni verebiliriz. Sokağa çıkma yasağı olduğu süreçte herkesin bir üretim sürecinde olabileceğine şahit olabiliriz …
Her zaman iyi yapmak ulaşılması zor bir hedef olabilir ama her zaman elimizden gelenin en iyisini yapmak belki mükemmeliyetçiliğin panzehiri olabilir, ne dersiniz?
