Psikoloji Yazıları

Karanfil

Acımız büyük,
Günlerdir bu acıyı anlatmaya kelimeler yetmiyor, içimden bir şey yazmak gelmiyor.
Acıyacak, acıya acıya acıyacak acımızı yaşayacağız.
Yaraları sarmaya çalışacağız.
Şu an için bu acının içinden geçmek ve acıyı işlemlendirmek bu acıların tekrar yaşanması için çok kıymetli.

Ancak yası yaşarsak tamamiyle tekrar inkarda olmayız.
Amacım dramatize etmek değil müzikle içimizdeki acıyı akıtmak.
O aktıkça hayata döneceğiz, o acının akması gerekiyor.
Bırakın aksın, sanatla, hayatla, acılar yas tuttukça kapanır. 
Kapansın ki bir daha bunlar yaşanmasın.
Kapanmazsa şok ve inkar da olursak orası daha zor.
Hepimizin başı sağolsun.

Karanfiller açıyordu o zamanlar gözlerinde
Bir baksam kül olurdum yüzüne
Başın alıp gittiğinde yağmurlar küstü bana
Bir daha yağmadılar coşkuyla

Bir karanfil
Yağsa yağmur
Büyülense
Yeniden dünya
Gün olup da geleceksen
Usul usul gün yağarken
Gözlerinde karanfiller
Açacaklar tutuşup yine
Gün olup da döneceksen
Usul usul gün yağarken
Gözlerinde karanfiller
Açacaklar tutuşup yine

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir