Terapide terapist danışanın anlattıklarına odaklanır. Kişinin deneyimi, kendilerini nasıl anlamlandırdıkları önemlidir. Terapide terapist danışanın deneyimini iyi bir şekilde anlama çabasındadır; çünkü kişi kendi deneyimine kör olabilir, kendi yaşadıklarını tekrar ettiğini ya da problemlerin nereden kaynaklandığını göremeyebilir. Burada terapist kendi deneyimini ve öngörülerini sürece karıştırmadan danışanın deneyimini ayrıntılı bir şekilde anlamaya çalışır, varoluşçu psikoterapistler buna kendi deneyimini paranteze almak diyor, bence çok oturan bir kavram çünkü burada terapist kendi süreçlerinin farkında olarak, kendisinin sürece olabilecek etkilerini askıya alıyor. Her ne kadar tabi ki terapistlerin de varsaymaması mümkün olmasa da, terapist terapide varsayımları fark etmeye çalışır ve onları da paranteze alır.