Bu ara ekranda psikolojiye dair içerikleri ne kadar fazla konuşur olduk değil mi? Bir çok uzman tvde gördüğümüz içerikler hakkında fikir yürütmekte. Yabancı ve yerli medya dünyasında psikolojinin git gide içeriklerde daha çok kullanılmasının nedenleri oldukça fazla. Özellikle Covid 19 salgını sonrasında dış dünyamız sekteye uğrayınca iç dünyaya açtık pencerelerimizi bu da bizi kendimiz üzerine düşünür hale getirdi. Her ne kadar medyanın psikolojik içerikleri tam anlamıyla yansıtamadığına dair eleştiriler olsa da ben bu gelişmeyi bir başlangıç olarak düşünüyorum. Ekranda daha çok üzerine düşünecek konumuz, kendi iç deneyimimiz üzerine düşüneceğimiz malzeme çıktı. Bu demek değildir ki içerikleri insanların duygularını yönlendirmek üzerine şiddet ve bireyleri travmatize edebilecek şekilde yapalım. Aksine belki de şu an bir test aşamasındayız ve zaman geçtikçe daha empatik, daha az yargılayıcı, daha az travmatize içerikleri göreceğimize inanıyorum. Reyting kaygısı uğruna şok, hüzün gibi insanların temel yaşadığı duyguların arttırmak yerine bireyleri ortak insan olma deneyiminde toplayacak içeriklerin gün ve gün artacağını umuyorum. Medyanın her zaman olayları olduğu gibi yansıtma kaygısı olmadığını düşünerek psikoloji içeriklerinin günlük hayattaki psikoloji uygulamaları ile birebir örtüşmeyeceğini aklımızda tutalım derim ben.