Ne işim var şimdi benim bunca yeşil yaprağın arasında dedi sarı kalpli yaprak. O kadar alışmıştı ki yeşil yaprak olamadığı için sarı yaprak olmaktan utanmaya, ne yaptı ne ettiyse bir türlü kendini sarı yaprak olarak kabul edemedi. Denedi kırmızı olayım ben dedi sonbahara yakın kırmızılaştı, solup gitsem en iyi herhalde dedi solmaya karar verdi ama dedi ki solup gidersem benden geriye ne kalır? Bu yaprağı sarstı ben o zaman kendime bir kaç çiçek bulayım ve çiçeklerle güzel güzel yeşil yaprakmış gibi olayım dedi, göremedi sarı yaprak ne kadar çiçek aradıysa, ne kadar yeşil olmaya çalıştıysa o kadar uzaklaştı kendinden, kendi sarılığının ve kalp şeklindeki ona özgü olan güzelliğini fark edemedi.