🧠Dopamin salgılamanın ve dopaminin peşinden koşmanın teşvik edildiği bir dünyada yaşıyoruz. 

🧠Biz dopamin peşinden koştuğumuz bir kültürdeyiz.

🧠En sonunda dopamin bizi başlangıçtan daha kötü hissettiriyor!

🧠Dopamin iki nöronlar arasındaki sinapslarda iletişimi kuran bir nörotransmitterdir.

🧠Dopamin motivasyon ve ödül için çok önemli bir nörotransmitterdir. 

🧠Aynı zamanda bağımlı olduğumuz şeylerde çok dopamin salgılarız.

🧠Hoşumuza giden ya da bizim için ödüllendirici bir durumda dopamin salgılarız.

🧠Örneğin nikotin, çikolata yemek vb. dopamin salgılatır.

🧠Beynimizde dopamin için bir tahtarevalli olduğunu düşünelim. 

🧠Bir taraf artan bir taraf azalan dopamin.

🧠Beyin onu eşit bir seviyede dengede tutmak için uğraşacaktır.

🧠Örneğin bir çikolata yediğimizde beynimizdeki tadın zevkiyle dopamin salgılanır ama beyin buna alışır ve daha sonra dopamin reseptörleri dopamini azaltır.

🧠Burada temel dengede olmayı sevmesidir.

🧠Yani sonra bağımlı olduğumuz maddeye etki olarak azalma olur, dopamin azlığı olur, çikolata yemezse geri çekilme, gerginlik, depresif semptomlar, uykusuzluk gibi semptomlar gözükülebilir.

🧠Hayatımızı zevk ve acıya göre ayarlarız mutluluğu arayıp acıyı azaltmaya çalışırız ama ne kadar bunu ararsak o kadar acı olur çünkü sistem homeostasisi arar, biz de acıyı ertelemek için uğraşırız!

🧠Çünkü pervasızca dopamin aramak bizim sürekli keyif aramamızı sağlar.

🧠Sadece alkol, sigara değil; marketing, reklamlar bizi dopamin üretmek için tasarlanmış ve yemek kültürü şeker ve yağ oranı olarak bizi bağımlılık olasılığı üretir. 

🧠Bundan kaçmak zordur.

🧠Bunun temeli sınırsız kalite, sayısız yenilik, çeşitlilik, erişebilirlik ve teknolojik gelişmelerin 7/24 olması, her şeyin ulaşılabilir olmasıdır.

🧠Bu yüzden dopamin peşinde olmak, sürekli iyi oluş halini kovalamak gerçekçi değildir.

🧠Terapilerde konuştuğumuz gibi sürekli iyi olmak mümkün değil gerçekçi olan dengede olmaktır. ☺️

Referans: Anne Lembke. Living in a dopamine nation: The neuroscience of addiction.