Karantina süreci, kişinin diğerleriyle olan temasını azaltmasıdır çünkü o kişi korona virüs gibi bulaşıcı bir hastalığa yakalanmış olabilir, gerçekten hastalığa sahip olan kişilerin toplumdan uzaklaşması ise izolasyondur. Karantina bitse de zihinsel sağlık etkileri uzun sürebilir. Travma sonrası stres bozukluğu, depresyon gibi durumlar kişilerde görülebilir. İzolasyon ve durumdan sıkılma korkunun artmasına ve endişeye yol açabilir. Ama …
Koronavirüs ile hepimiz alışkanlıklarımızı değiştirmeye başladık ya da bir şekilde alışkanlıklarımız değişti. Pandemi öncesi davranışlarımız ve kişilik tarzımız pandemi sonrası davranışlarımızın niteliğini belirledi. Duygularımıza yaklaşımımız, kayıplara olan tahammülümüz, belirsizliğe olan yaklaşımımız değişti. Siz koronavirüs ile nelerin değiştiğini düşünüyorsunuz?
Hayat bir yaşama deneyimi değil midir? Bu yolda yaşadıklarımız bizimle kalır. Yaşadığımız travmada bize dairdir, bu yolda yaşadıklarımız travma bile olsa biz bu deneyimi kendimize özgü şekilde deneyimleriz ve bu durum kendimize ait bir durumdur. Başka birinin benzer bir durumu yaşaması bunun bizim deneyimimiz olduğu gerçeğini ortadan kaldırmaz. Kendi deneyimimiz önemli ve özeldir.
Hayatımıza bir değişiklik daha geldi. İstanbul’da yaşayanlara yenilik olarak maske takma zorunluluğu geldi. Bir çok ilde bu uygulama devam ediyordu. Bu yeniliklere adapte olmak zor olabilir. Çünkü denemek zordur. Denemek heyecanlıdır. Denemek yenidir. Denemek herkes için farklı bir dokudadır. Çünkü denemek özünde kendine uygun olanı bulmayı içerir. Dilerim bu süreçte de denediklerinizden uygun olanları hayatınıza …
Bazen bazı duyguları yaşayamayız, onları bilincimizin derinliklerindeki kilitli kutulara saklarız. Duyguları yaşamadıkça, duyguları görmek istemedikçe o duygulara dair belleği de kitleriz. Duygular yaşanmayınca o duygulara dair anılar da kitli kalır ve bizden gizli bir yerlere saklanırlar. Bazen o duyguyu hatırlatan anlarda o duygu bir anda o durum ile orantısız bir şekilde ortaya çıkar böylelikle neden …
Bazen şu an olduğu gibi bekleriz. Öyle durup bekleriz. Sanki bir şey olacaktır da olmamış gibi bekleriz. Olduğumuz yerde durur, neyi beklediğimize bakarız. Bekler bekler bekleriz, hayatla tekrar kavuşmak için hayattan ne istediğimize bakmak için bekleriz. Güzel günleri beklemenizi dilerim.
Kalbim kırıldı, kalbim pır pır atıyor, ah kalbim! Ne kadar kalp ile kullandığımız sözler var değil mi? Bu zorlu günlerde kalbimiz bizimle konuşabilseydi ne derdi? Mesela benim ki resim çizdiğin için çok mutluyum derdi. Siz kalbinizi hangi anlarla attırmak istersiniz bugünlerde? Hangi durumlarda kalbiniz kırılıyor? Bir bakın bakalım… Bazen beyin kadar kalp de önemlidir bize …
Değişim hakkında ne düşünürsünüz? Ben hiç kolay olmadığını düşünmekle beraber değişimi çok severim mesela. Bana göre değişmek aslında eskiyi korumamak, ve eskiyi değiştirip yeni bir şeyler yaratmak olarak tanımlayabilirim. Her durumda değiştirme fırsatımız vardır aslında. Ama bazı durumlar değişemez ki değişmez dediğinizi duyar gibiyim. Olabilir, bazı durumlar gerçekten değişmez ama biz kendimizi o duruma göre …
Hayatımızı yaşamanın en iyi yolları, bu kitaplarda saklıdır gibi ifadeler kullanır bazı kitaplar, bu kitaplarda bana bu durumu çağrıştırdı, sözüm bu kitaplara değil, bu kitapların bize buyurduklarına. Ne yiyip, içersek; ne zaman yiyip; içersek mutlu olabiliriz; nasıl bir ev tasarlarsak bu bize iyi gelir, hangi sporu hayatımızda seçersek bize daha iyi gelir gibi gibi, çok …
Feelings are not to be suppressed or fixed – they’re to be acknowledged. Jennifer Lane
